Onlangs heb ik een podcast, Verhalen in Veiligheid opgenomen met podcastmaker Orly Polak.
Het grote thema van haar podcasts is sociale veiligheid; een onderwerp waar we vanuit onze beroepen steevast mee te maken hebben. Deze keer ging het over de rol die aanraking speelt bij een veilige hechting. Binnen onze verschillende werkterreinen komen we beiden geregeld in contact met jongeren (ook volwassenen) die gedragingen vertonen die kunnen duiden op een onveilige hechting in de vroege kindertijd.
Begin juni dit jaar kwam de prequel van de post-apocalyptische cultfilm van de Mad Max series: Furiosa, van Australische filmmaker George Miller uit. Als enorme fan van de Mad Max series was het voor mij niet moeilijk om symbolische parallellen te trekken tussen de personages en het verhaal zelf met de huidige maatschappij.
In het kader van het thema hechting springt voor mij het collectieve personage van de Warboys naar voren.
De Warboys zijn de paramilitaire arm van Het Citadel en zijn (kind)soldaten en slaven van eindbaas Immortan Joe. Het liefdeloze en ongezonde leven van de Warboys kenmerkt zich door ellende, verveling, obsessie met machines, gebrek aan kennis, oorlog, kanker en met een vroege dood als eindbestemming. De Warboys willen alleen een ding: to die in a blaze of glory: sterven met veel aanzien; vandaar de kreet die ze telkens uitroepen “Witness Me!”, wanneer ze op het punt staan om iets groots te doen waarvan ze vrijwel zeker weten dat ze het met hun leven moeten bekopen.
In het leven van een Warboy bestaat er tederheid noch geborgenheid.
De Warboys uit de film verheerlijken machines, geweld en een dramatisch levenseinde.
De Warboys van onze maatschappij (leeftijd 10-20 jaar) verheerlijken monie of guap, drillrappers, een gangster-libi (criminaliteit), wapens, een strafblad, een detentieverleden en materieel aanzien. Ze noemen zichzelf natuurlijk niet Warboys maar Opps, Homies, Matties, Niffos, Drerries, Pik enz.
In tegenstelling tot in de film zijn ze niet bezig met het bouwen en beheren van mechanische voertuigen maar met drugs uithalen in de havens, online oplichting, afpersing en het plaatsen van illegaal vuurwerk voor de deur van hun slachtoffers.
Overeenkomstig met de fictieve Warboys is het Witness-Me syndroom: een misvormde versie van de menselijke oer behoefte aan gezien, gehoord, gewaardeerd voelen; met andere woorden, de behoefte aan verbondenheid. Iedereen die actief deelneemt aan een social media platform lijdt er ook aan. {Steekt hand in eigen boezem}
Ook overeenkomstig met de Warboys is wellicht het ontbreken van een veilige hechting, een liefdevolle basis, en uiteraard het vroegtijdig overlijden (wie praat, die slaapt) op gewelddadige wijze.
Bron foto: MadMax.fandom